"Liefdevolle opvang gezocht".
"Kun jij een veilige thuishaven bieden?"
Niet (meteen) schrikken. Ik ben niet op zoek naar een opvangplaats voor een (schurftige) Roemeense of Bulgaarse zwerfhond. Dit is ook geen oproep voor bed, bad en brood voor één van onze medemensen op drift.
Niets van dat alles. Vandaag wel een warm pleidooi voor de opvang van verweesde kunst.
Het liefst ontketen ik een massale, nationale adoptie-actie.
Weeshuis
Na zo'n honderdvijftig jaar vergaren, hangen en liggen de depots van de Nederlandse musea en de opslagruimten van gemeenten (BKR-kunst*) overvol. (Matthijs van Nieuwkerk kan met zijn DWDD pop up museum al voor de tweede keer een expositie vullen met slechts een fractie van de kunst uit de opslag van diverse musea). (Verantwoorde) bewaarplaatsen voor kunst zijn duur en er komen voortdurend nieuwe stukken bij. En dan zijn er ook nog musea en kunstcentra die, gedwongen door bezuinigingen, hun deuren moeten sluiten.
Musea zien dan ook geen andere mogelijkheid dan om hun (depot)collectie kritisch tegen het licht te houden en waar dat kan, te ontzamelen. Een deel van de kunstcollectie wordt van de hand gedaan.
Maar wat te doen met deze 'verweesde' stukken? Bij galerie Oode gaat eigenaar Marleen Kurvers op zoek naar liefhebbers.
Een Oode aan (adoptie-)kunst
"Als je bij mij een wees-kunstwerk koopt, help je mee een stukje Nederlands erfgoed te bewaren wat anders verloren zou gaan", zegt Marleen in een interview in de Elle Decoration. En gelijk heeft ze, want er zijn dus heel veel her te bestemmen objecten die een nieuw (t)huis verdienen. Galerie Oode biedt een selectie uit die enorme collectie orphaned art.
En wát voor selectie....! Pareltjes. Stuk voor stuk. Bij mijn bezoek afgelopen zondag zag ik meerdere kunststukjes waar ik ter plekke van in vervoering raakte. Die ik zonder enige twijfel zo mee naar huis genomen had (ware het niet dat ik over zes weken ga verhuizen, dus even pas op de plaats).
Maar het is niet 'slechts' de verweesde kunst die mijn hart sneller deed kloppen. Marleen heeft ook oog voor uniek hedendaags design, dat zij verrassend en gedurfd weet te combineren met de adoptieve meesterstukken. Kortom, de galerie is een lust voor het oog en zeker een bezoek waard.
(Wordt dat wat lastig? Kijk dan eens in de webshop).
Voor hetzelfde geld (of na een beetje doorsparen) heb je in plaats van de skyline van New York (in zwart/wit) of een strand van een tropisch (Bounty-)eiland, 'echte Kunst' (met een grote K) in huis. Ooit goed genoeg om in het assortiment van een museum opgenomen te worden, dus dat zou toch iets moeten (mogen) zeggen over de kwaliteit. En ja (nee), over smaak valt niet te twisten, maar bij galerie Oode koop je 'voor elk wat wils'.
Ik weet het: ik kan niemand in de portemonnee kijken.
Maar bij Oode koop je al voor twee, drie of vier tientjes een ets, gouache of een linosnede.
Galerie Oode
Singel 159A, Amsterdam
-X-
Veel van de verweesde kunst is te koop zonder lijst. Dát is dan wél weer een reden voor een ritje naar Ikea. Voor een lijst....
* De Beeldende Kunstenaars Regeling (BKR) was een (bijstands)regeling waar kunstenaars in ruil voor hun diensten of kunstwerken een inkomen konden krijgen (van 1956 tot 1987).
Alle foto's: www.agreylady.nl
"Kun jij een veilige thuishaven bieden?"
Niet (meteen) schrikken. Ik ben niet op zoek naar een opvangplaats voor een (schurftige) Roemeense of Bulgaarse zwerfhond. Dit is ook geen oproep voor bed, bad en brood voor één van onze medemensen op drift.
Niets van dat alles. Vandaag wel een warm pleidooi voor de opvang van verweesde kunst.
Het liefst ontketen ik een massale, nationale adoptie-actie.
Weeshuis
Na zo'n honderdvijftig jaar vergaren, hangen en liggen de depots van de Nederlandse musea en de opslagruimten van gemeenten (BKR-kunst*) overvol. (Matthijs van Nieuwkerk kan met zijn DWDD pop up museum al voor de tweede keer een expositie vullen met slechts een fractie van de kunst uit de opslag van diverse musea). (Verantwoorde) bewaarplaatsen voor kunst zijn duur en er komen voortdurend nieuwe stukken bij. En dan zijn er ook nog musea en kunstcentra die, gedwongen door bezuinigingen, hun deuren moeten sluiten.
Musea zien dan ook geen andere mogelijkheid dan om hun (depot)collectie kritisch tegen het licht te houden en waar dat kan, te ontzamelen. Een deel van de kunstcollectie wordt van de hand gedaan.
Maar wat te doen met deze 'verweesde' stukken? Bij galerie Oode gaat eigenaar Marleen Kurvers op zoek naar liefhebbers.
Een Oode aan (adoptie-)kunst
"Als je bij mij een wees-kunstwerk koopt, help je mee een stukje Nederlands erfgoed te bewaren wat anders verloren zou gaan", zegt Marleen in een interview in de Elle Decoration. En gelijk heeft ze, want er zijn dus heel veel her te bestemmen objecten die een nieuw (t)huis verdienen. Galerie Oode biedt een selectie uit die enorme collectie orphaned art.
En wát voor selectie....! Pareltjes. Stuk voor stuk. Bij mijn bezoek afgelopen zondag zag ik meerdere kunststukjes waar ik ter plekke van in vervoering raakte. Die ik zonder enige twijfel zo mee naar huis genomen had (ware het niet dat ik over zes weken ga verhuizen, dus even pas op de plaats).
Maar het is niet 'slechts' de verweesde kunst die mijn hart sneller deed kloppen. Marleen heeft ook oog voor uniek hedendaags design, dat zij verrassend en gedurfd weet te combineren met de adoptieve meesterstukken. Kortom, de galerie is een lust voor het oog en zeker een bezoek waard.
(Wordt dat wat lastig? Kijk dan eens in de webshop).
Very affordable art
Een ander, niet onbelangrijke bijkomstigheid, is dat de verweesde kunst heel vriendelijk geprijsd is. Sterker nog, ik begrijp niet waarom iemand 'kunst op canvas' of een (dertien in een dozijn) poster bij Ikea koopt om zijn muur mee te 'verfraaien'. Misschien schop ik met deze uitspraak tegen gevoelige schenen, maar ik doe het toch.Voor hetzelfde geld (of na een beetje doorsparen) heb je in plaats van de skyline van New York (in zwart/wit) of een strand van een tropisch (Bounty-)eiland, 'echte Kunst' (met een grote K) in huis. Ooit goed genoeg om in het assortiment van een museum opgenomen te worden, dus dat zou toch iets moeten (mogen) zeggen over de kwaliteit. En ja (nee), over smaak valt niet te twisten, maar bij galerie Oode koop je 'voor elk wat wils'.
Ik weet het: ik kan niemand in de portemonnee kijken.
Maar bij Oode koop je al voor twee, drie of vier tientjes een ets, gouache of een linosnede.
Galerie Oode
Singel 159A, Amsterdam
-X-
Veel van de verweesde kunst is te koop zonder lijst. Dát is dan wél weer een reden voor een ritje naar Ikea. Voor een lijst....
* De Beeldende Kunstenaars Regeling (BKR) was een (bijstands)regeling waar kunstenaars in ruil voor hun diensten of kunstwerken een inkomen konden krijgen (van 1956 tot 1987).
Alle foto's: www.agreylady.nl
