De nummer #2 van mijn essay-serie 'Kunstflits' (niet teveel tekst en een tiental foto's) handelt over een wel heel bijzondere artiest. In Kunstlinie Almere Flevoland maken we kennis met Liu Bolin en die blijkt meester in verdwijntrucs. Hij wordt ook wel 'the invisible man' genoemd en dat is niet voor niks, want de Chinese kunstenaar heeft het verstoppertje spelen tot kunst verheven.
"Je gaat het pas zien, als je het door hebt" (Cruyffiaans gezegde).
Een beetje té cryptisch? Kijk - zet je brilletje maar op - en lees dan verder, want in deze column bespreek ik het spelletje 'ik zie, ik zie wat jij niet ziet' (en die heb ik niet van mezelf).
In vier expositiezalen in het mooie KAF zie je 24 Liu Bolin-foto's uit twintig jaar 'Invisible Man'. Ga je zelf kijken? Dat kan tot en met 5 januari 2020 en kijk dan eerst even op de site voor bezoekersinformatie.
-X-
Fijne dag!
Tekst en (iPhone) foto's: ©MiriamvanderMeer | www.agreylady.nl
"Je gaat het pas zien, als je het door hebt" (Cruyffiaans gezegde).
Een beetje té cryptisch? Kijk - zet je brilletje maar op - en lees dan verder, want in deze column bespreek ik het spelletje 'ik zie, ik zie wat jij niet ziet' (en die heb ik niet van mezelf).
1. 'Unify the thought to promote education', 2007 2. (Een deel van) Kunstlinie Almere Flevoland. 3. Programmamanager Museale Zaken Bo Naarden bij Liu Bolin 'Suojia Village'. |
Ik begin dit artikel met het uitspreken van mijn bewondering voor het geweldige gebouw waarin de culturele ontmoetingsplaats (ook wel 'hub') Kunstlinie Almere Flevoland - kortweg KAF (voorheen Schouwburg Almere) is gevestigd.
Opgeleverd in 2006, werd het ontworpen door het Japanse architectenbureau SANAA. Een bouwkundige parel* aan de rand van het stadscentrum. Het (of is het 'de'?) KAF werd opgetrokken met alleen maar glazen buitengevels en het staat deels met de voeten in het water: het zgn. 'Weerwater'. Met een zee van licht: ik ben verrukt! Hier mogen ze me opsluiten... En ja, ik bezocht het theater-expositieruimte-muziekschool-citylounge (oftewel hip café) op een hele zonnige dag, maar ik kan mij voorstellen dat ook bij de beroemde Hollandse wolkenluchten het uitzicht fenomenaal is.
* je vindt hier meer informatie over het gebouw.
camouflagekunst
Hoe dan ook, ik was met een reden in Almere. Mijn missie was het bezoeken van de expositie met het werk van Liu Bolin (1973). Een Chinese kunstenaar "die met zijn stille, kleine protest luid en duidelijk maakt aan welke maatschappelijke onderwerpen wij meer aandacht zouden moeten besteden" (aldus de informatie van KAF).
(Zoals gezegd) meester in verdwijntrucs, want door middel van grimeren 2.0, ook wel bodypaint to the max is hij een kei in het maken van onzichtbare zelfportretten. En ja, dat kan. Tenminste dat kan Bolin. Met gedetailleerde pakken (waarvan er ook een in de expositie te zien is) en door verfijnde beschildering van de onbedekte lichaamsdelen - dus niks geen Photoshop - valt hij weg tegen de achtergrond en laat zich dan fotograferen. En reken maar: da's nog een hele toer.
Met zijn projecten dwingt hij de toeschouwer als het ware om in te zoomen en te focussen.
(Zoals gezegd) meester in verdwijntrucs, want door middel van grimeren 2.0, ook wel bodypaint to the max is hij een kei in het maken van onzichtbare zelfportretten. En ja, dat kan. Tenminste dat kan Bolin. Met gedetailleerde pakken (waarvan er ook een in de expositie te zien is) en door verfijnde beschildering van de onbedekte lichaamsdelen - dus niks geen Photoshop - valt hij weg tegen de achtergrond en laat zich dan fotograferen. En reken maar: da's nog een hele toer.
Met zijn projecten dwingt hij de toeschouwer als het ware om in te zoomen en te focussen.
wie niet weg is, is gezien
Bolin begon zijn artistieke carrière als beeldhouwer, maar na een akkefietje met de Chinese overheid - de rücksichtslose sloop van zijn atelier in het kunstenaarsdorp 'Suojia Village' - begon Bolin met het maken van maatschappij-kritische verdwijnfoto's. De zeer arbeidsintensieve, tot in de puntjes in scene gezette projecten zijn een aanklacht tegen de rigide Volksrepubliek, waar de stemloze burgers net zo goed onzichtbaar konden zijn (en daarin is tot nu toe, niet veel verandering gekomen).
Op de beelden zie je schijnbaar alledaagse scenes, maar er is altijd een dubbele bodem. Inmiddels kaart de kunstenaar overal ter wereld misstanden aan. Favoriet zijn thema's als consumentisme en (machts-)politiek.
Op de beelden zie je schijnbaar alledaagse scenes, maar er is altijd een dubbele bodem. Inmiddels kaart de kunstenaar overal ter wereld misstanden aan. Favoriet zijn thema's als consumentisme en (machts-)politiek.
1. 'Panda', 2012. 2. 'Supermarket III', Galerie Paris-Beijing. 3. Impressie 4. 'Nine dragon screen' (9 'zelfportretten'), 2010. 5. 'The inheritance', 2014. 6. 'The great wall', 2010. |
-X-
Fijne dag!
1. (Detail) 'Mobile phone', 2012. 2. Impressie. 3. 'Info wall', 2011. |