Dutch Design Week 2017: de Dolle Design Dagen

Die spitsvondige titel heb ik niet van mezelf. "De Dolle Design Dagen" stond er boven een artikel in het Volkskrant Magazine (21/10) waarin design-journalist Jeroen Junte zijn persoonlijke Top-10-tips geeft voor een bezoek aan de Dutch Design Week.

Uiteraard (...) heb je mijn eerste relaas over het jaarlijkse design-festijn gelezen en daarop voortbordurend krijg je vandaag mijn indrukken vanuit het 'magazijn van duurzaam design en goede smaak' van designer Piet Hein Eek in de Philips-stad. Daarnaast maak ik melding van een aantal door mij gespotte kunstige bijdragen tijdens deze 16-editie van het Hollandse vormgevings-spektakel.
Kijk je mee?

1. kunstwerk van Atelier C h a o s (ZKUMM: Sandra de Groot en Oscar Venema). 2. de werkplaats van Piet Hein Eek.

Piet Hein - sloophout - Eek 

Al sinds 1990 - vanaf zijn afstuderen aan de Design Academie Eindhoven - roeit de geboren Purmerender (of is het Edam?) Piet Hein Eek met de riemen die hij heeft. Als er afval-materiaal voorhanden is, dan wordt dát de grondstof voor (bijvoorbeeld) zijn afstudeer-project: de inmiddels wereldberoemd geworden sloophouten tafel en later de kast. Tot die tijd had niemand ooit eerder van restant-materiaal een designmeubel gemaakt.

Ruim vijfentwintig jaar later huist de Dutch designer met zijn nering in een creatieve broedplek in de Eindhovense wijk Strijp-R (10.000 m² groot) en bevat zijn interieur-imperium een grote werkplaats (waar alle handgemaakte meubels worden gefabriceerd), een showroom, winkel, kunstgalerie, evenementen-ruimten en een biologisch restaurant. Behalve plek voor zijn eigen bedrijf, biedt het  complex ook nog ruimte aan (of voor) initiatieven van anderen.

De fabriek van Piet

De ontwerper timmert (...) behoorlijk aan de weg, want ook in de samenwerking met IKEA staat een tweede serie op stapel (de eerste reeks bestond uit rotanmeubels). In de showroom zag ik de (houten) prototypes voor een tafel, bank en eetkamerstoel voor de nieuwe collectie en dat assortiment zal naar alle waarschijnlijkheid in het voorjaar van 2018 in de IKEA-winkels verschijnen. En neem van mij aan, als je deze meubels 'in het echt' ziet, dan wordt je (ik) wel heel erg hebberig (met name de eetkamer-stoel - verkoopprijs € 69,95 - is erg aantrekkelijk).  

1 t/m 7: impressies van het Piet Hein Eek complex.

En daar blijft het niet bij, want Eek heeft (altijd) plannen. De bedoeling is dat er in 2019 ook een hotel wordt ingericht op het terrein. Hoeveel kamers het hotel krijgt is nog niet duidelijk. "Het wordt een klein hotel op de bovenste verdieping van het huidige gebouw. We ontwerpen zelf het interieur en richten de hotelkamers zelf in. We willen het onze gasten naar hun zin maken", vertelde de Eindhovense ontwerper enige tijd geleden in het tv-programma 'Booming Brabant' bij Omroep Brabant. En ook hieruit blijkt de veelzijdigheid van de vormgever. Hij is 'van alle markten thuis' en een entrepreneur pur sang.

Mijn tip: ben je in Eindhoven, dan is een bezoek aan het Piet Hein Eek-complex in Strijp-R meer dan de moeite waard.

Art for art sake

Op deze plek heb ik al vaker de vraag opgeworpen waar de grens ligt tussen kunst en design (heel recent nog in het artikel over BIG ART Amsterdam) en een antwoord is niet zo makkelijk te geven*. En - hoewel ook de organisatie van de DDW 'worstelt' met die scheidslijn, blijkt er tijdens het jaarlijkse design-festijn wel degelijk ruimte voor kunst.  Op meerdere plekken van de in totaal 100 locaties zijn kunstzinnige presentaties te zien en ik zal een aantal daarvan hier behandelen.

Een eerste voorbeeld vond ik in het 'woon-complex' van Piet Hein Eek. De Groningse kunstenaars en partners (in crime) Sandra de Groot en Oscar Venema, samen Atelier C H A O S, vertonen hun kunsten op de etage van het pand in de Halvemaanstraat. Schijnbaar alleskunners lijkt dit artiesten-duo. De Groot is interdisciplinair kunstenaar/fotograaf en Venema uit zich multimediaal en dat dan vaak ook nog eens samen. Zwart/witte fotografie 'bewerkt' met grove schildersstreken. Heel mooi. Daarnaast maakt Sandra prachtige lampen van macramé-knoopwerk. En dan in het groot. Héél groot.  

* Even kort door de bocht: een toegepast kunstenaar houdt bij het maken van een product rekening met de context en omgeving waarin zijn ontwerp terecht komt en hij bedenkt de manier waarop het in die context (bijv. de ruimte) functioneert. De ontwerper (meer dan de 'vrijwerkend kunstenaar') is gewend te werken vanuit vooraf gestelde specifieke vragen die voorkomen uit de analyse van de opdracht. (Bron: Max Bruinsma)

1. t/m 5. werk van, óf Sandra de Groot, óf Oscar Venema of van hen beiden.

Sectie C 

Dan Sectie C, zijnde een van de andere locaties die tijdens de DDW te bezoeken is. En wat voor een locatie! Het is mij niet helemaal duidelijk wat de oorspronkelijke bestemming was, maar naar verluidt heeft STORK ooit gebruik gemaakt van de 8 bedrijfsgebouwen aan de Hallenweg. Het industriële gebied huisvest momenteel 93 'open' ateliers van de - in hoge mate kunstzinnig werkende  - ontwerpers (zoals Nacho Carbonell, om er maar eens een te noemen) en er vinden tijdens DDW 25 evenementen plaats (zie programma). Gelijk bij binnenkomst in de centrale hal - waar een presentatie is gemaakt van werk van de meeste kunstenaars, c.q. ontwerpers op het terrein - is het een en al creative vibes. 

Wij (mijn metgezel Marvin en ik) bezochten Sectie C in de avonduren en het was inmiddels te donker om acceptabele foto's te kunnen maken. Een uitzondering daarop zijn de beelden die ik maakte (kon maken) bij Onterfd Goed. (Van de website:) "Onterfd Goed adviseert en helpt musea, gemeentes, etc. bij het verbeteren van hun collecties. Voor de objecten die niet in die collecties thuis horen zoekt Onterfd Goed een goed nieuw thuis. Door een object of kunstwerk te 'adopteren' (lees: voor een heel schappelijk en aantrekkelijk bedrag te kopen, red.) help je ons Nederlands erfgoed te bewaren en weer zichtbaar te maken."
Dat is nog eens affordable art en voor elk wat wils!

1. Veem-gebouw. 2. Een 90 meter lang lichtkunstwerk van Daan Roosegaarde in het Station Eindhoven. 3 t/m 5. Onterfd Goed bij Sectie C.

 en VDMA

"In het centrum van Eindhoven ligt het Van der Meulen-Ansems-terrein (VDMA-terrein) met daarop erfgoed zoals de Luciferfabriek te wachten op ontwikkeling. In de tussentijd glijdt het gebied verder af. De Gemeente Eindhoven heeft ons gevraagd dit te voorkomen en te helpen bij de tijdelijke herontwikkeling van het VDMA-terrein", lees ik op de site van Mooi!lostop.

Het 'hoe en waarom' en het 'wie of wat' is voor dit relaas verder niet van belang: wat ik wil aantonen is dat er in Eindhoven heel veel lege kantoor- of industriële gebouwen, dan wel verlaten (bedrijfs-)terreinen zijn die tijdens de DDW gebruikt worden voor presentaties en die zich daar dus ook prima voor lenen. Ruw en ruig, industrieel en fotogeniek.

Wij bevinden ons (dus) in een van de hallen op het VDMA-terrein en daar tref ik Roosje van Donselaar. Samen met haar partner Woes van Haaften runt Roosje Post Modern: een (web-)shop gespecialiseerd in postcard sizes artworks. Zelf kunstenaar zijnde verkoopt de charmante Roosje (ik ken haar in een andere hoedanigheid) kunst ter grootte van een ansichtkaart. En dan niet zo maar de eerste de beste. Het zijn gerenommeerde kunstenaars die - door te werken op de centimeter - heel betaalbaar werk hebben gemaakt.

Hieronder zie je een aantal voorbeelden.

Postcard size artwork van (resp.) 1. 'Facials' van Roosje van Donselaar (herself), 2. 'Papercuts' van Elvis Wesley, 3. 'Rocking the Museum', van Paul Nassenstein en 4. werk van Job van den Berg uit de serie 'Car Crash' (hier bij Piet Hein Eek, maar ook beschikbaar in ansichtkaart-formaat bij Post Modern. 

En zo zou ik nog uren door kunnen gaan (ik heb ook nog meer dan genoeg foto's), maar ik wil geen aanslag plegen op je concentratie-vermogen. Ik hou het - voor wat betreft de DDW2017 - 'voor gezien'. IJs en weder dienende komt er volgend jaar gewoon weer een nieuwe editie, maar voor nu is het basta.


-X-


Mijn volgende reportage komt vanaf de tentoonstelling 'Beyond Context' van couturier/kunstenaar Mart Visser.
Dus: see you later (alligator....)

Let op: hier volgt een filmtip! Vandaag (26/10) in de bioscoop: Loving Vincent (The World's First Fully Painted Movie). Ik zag de (erg mooie) film in (mijn "thuisbioscoop") De Filmhallen in het hoofdstedelijk Hallen-complex. Voor alle Van Gogh-liefhebbers, artlovers, animatie-freaks, film-adepten én de rest!

Alle (iPhone 6) foto's: www.agreylady.nl