RAVAGE in Museum Arnhem!

Dit is geen schreeuwerige kop uit een sensatiebelust roddelblad. Dus vooral niet letterlijk nemen, deze titel. Het is zeker geen puinhoop in Museum Arnhem. Wel te zien 'Spelenderwijs | mode, kunst, design', een tentoonstelling over het levenswerk van het kunstenaars-koppel RAVAGE.

"Onbekend bij het grote publiek, wereldberoemd bij de kenners" weet de Volkskrant te vertellen over Clemens Rameckers (1949) en Arnold van Geuns (1949). En daar ga ik vandaag verandering in brengen. In dat onbekend zijn. Na het lezen van dit artikel weet je alles over dit enorm veelzijdige duo.
Nou ja, alles?

kasteelheren

Hoe het allemaal begon. Rameckers en Van Geuns studeerden in 1972 af aan de mode-academie, nu bekend als ArtEZ Hogeschool voor de kunsten in Arnhem. Een gerenommeerde opleiding met een lange lijst aan alumni: namen als Lidewij Edelkoort, Piet Paris, Viktor & Rolf en Iris van Herpen.

Met een diploma op zak runde het tweetal een aantal jaren met vrienden de eerste Nederlandse Mode Galerie in Arnhem en aansluitend vertrok het inmiddels als RAVAGE* bekendstaande duo naar Parijs. Zo'n dynamisch stad als de Franse hoofdstad inspireerde Rameckers en Van Geuns om hun eigen signatuur, multidisciplinaire aanpak en specifieke werkwijze te ontwikkelen. En het gevolg van dat eigen 'handschrift' was, dat het kunstkoppel een unieke plek in de wereld van de internationale mode, design en autonome kunst verwierf.
In 1992 ontving RAVAGE de Grand Seigneur, de belangrijkste modeprijs in Nederland.

Inmiddels woont RAVAGE al een kleine twintig jaar in Château d'Écrainville in Normandië, waar zij als echte kasteelheren (zeer toepasselijk gezien de onderwerpen van hun werk) een bont gezelschap om zich heen verzamelen. In hun Franse optrekje vinden vrienden, familie, collega's en assistenten een welkome verblijfplaats. Het is in die stijl-commune dat RAVAGE traditiegetrouw stagiairs (vanuit allerlei disciplines) uitnodigt om hen de fijne kneepjes van het vak bij te brengen.

* RAVAGE is samengesteld uit de eerste letters van de achternamen: RAmeckers, VAn GEuns.

levenscollage

Ik moet je een bekentenis doen. In tegenstelling tot het 'grote publiek' was ik enigszins bekend met het werk van RAVAGE (van hun begin-tijd), maar - en nu komt'ie - ik had daar niet zo'n 'hele hoge pet van op'. Ik kende hun handelsmerk: een gestileerd profiel van een klassiek Griekse schoonheid en ik dacht dat het tweetal in die veertig jaar tijd niet veel verder was gekomen dan dat. Een maniertje.

FOUT! (en hoe onwetend).

Oké, het werk van RAVAGE heeft in die jaren een consistent beeld laten zien en is heel herkenbaar. Maar 'het verhaal ván of áchter' (weet ik nu) is de verbindende factor. Voor hun beeldtaal vindt het stijl-duo vooral inspiratie bij keizerlijke dynastieën en historische figuren. Veel zwart-wit. Barok en krullerig. Ook de mystieke kant van religie is een terugkerend thema.
Uit de zaaltekst: "via deze (familie)geschiedenissen geeft RAVAGE in tongue-in-cheek (ironische, red.) stijl en zonder ooit nostalgisch te worden, met licht cynische ondertoon op eigen wijze subtiele maatschappijkritiek". 

Na het zien van de expositie ben ik getroffen door de lichtvoetige benadering van toch wel behoorlijke serieuze onderwerpen. Verfijnd spottend, ook wanneer het stel zichzelf ten toon stelt. Mijn metgezel en ik concludeerden achteraf dat het getoonde altijd een glimlach op je gezicht brengt. Luchtig. Speels. Daarnaast waren wij blij verrast door de uitstekende technische vaardigheden en de uitgesproken cartooneske en trefzekere uitdrukkingen van de afgebeelde personages.

multilateraal...

En dan het veelomvattende oeuvre. Misschien kunt je je beter afvragen wat RAVAGE níet heeft gedaan. Samenwerken zit de mannen in het bloed en in de veertig jaar heeft het duo vrijwel elk huishoudelijk object vormgegeven; van bont keramiek (bijvoorbeeld de prachtige hand-beschilderde vazen én in serie gemaakte serviezen), glaswerk, woningtextiel (zoals dekbedhoezen, waarvan mijn metgezel er één in de linnenkast bleek te hebben), een heren-parfumlijn, lampen en andere meubelstukken, twee Swatch-horloge (een mannen- en een vrouwenmodel), zijden shawls en stropdassen. Et cetera, et cetera.

Samen met Lidewij Edelkoort (onze nationale trend-goeroe) richtten de alleskunners in 1986 het trend forecasting bureau Trend Union op, waarbij de heren zich bogen (en nog steeds buigen) over de trendboeken voor de mannenmode. Daarnaast - en daarvan zou het 'grote publiek' RAVAGE wél moeten kennen - zijn de door hen ontworpen bedrijfsuniformen (samen met Liesbeth in 't Hout). Denk aan de roodbruine postbode-uniformen van de PTT, de geel-blauwe pakken van de NS en de uniformen voor de ANWB Wegenwacht (maar ook de bedrijfskleding voor het Muziektheater Amsterdam, Museum Boijmans van Beuningen en Schiphol). 

"Na een carrière van ruim veertig jaar ziet Museum Arnhem reden voor een presentatie van dit levenswerk" lees ik in een van de aankondigingen voor de tentoonstelling. Zo'n uitspraak vind ik dan weer 'hollands zuinig'. Hoezo: ziet reden...? Alle reden voor een historiek over RAVAGE. Een overzicht (in acht zalen van het heel mooi gelegen museum), waarin hun oneindige 'zin om te maken' en hun levenslust overal invoelbaar is: de tentoonstelling heet niet voor niks 'Spelenderwijs'.

-X-


Needless to say (lijkt mij), maar deze tentoonstelling in Museum Arnhem is een toppertje!
GAAT DAT ZIEN...!

"Een musicus oefent zijn toonladders, een danser traint zijn spieren, verbeelding is ook een spier en die moet je trainen". Het duo maakt daarom nog dagelijks minstens één tekening.

Alle foto's: www.agreylady.nl