Blik op monumentaal ArtZuid (part two)

De prestigieuze beeldenroute ArtZuid en de Amsterdam Art Fair, de kunstbeurs die dit weekend (17 t/m 21 mei) voor de 3de keer gehouden wordt, strijden volop om mijn aandacht. Maar niet voordringen: "je wacht netjes op je beurt" én "afmaken waarmee je bent begonnen", (heb ik vroeger geleerd), dus hier volgt deel twee van mijn relaas over de 'beeldenstorm' in de chique Apollobuurt en de Zuidas (het nieuwe zakendistrict van Amsterdam).

Onder heel andere weersomstandigheden dan de vorige keer (want dat was de eerste zomerdag van het jaar en dat zie je aan de foto's), lopen we met typische Hollandse, dreigende wolkenluchten - dus met de paraplu bij de hand - het tweede deel van de inmiddels feestelijk geopende beeldenroute ArtZuid.

Zullen we een parapluutje delen?

1. Ewerdt Hilgemann bij een van zijn tentoongestelde werken en 2. 'kubusstructuren' van dezelfde kunstenaar.

Aangedaan

"Hier kun je toch niet onaangedaan en emotieloos langsfietsen, -lopen of -rijden"? Dat was mijn eerste gedachte toen ik verleden week voor het prachtige kunstwerk 'Meth' van Ryszard Winiarski stond. Ik niet, tenminste. De ruimtelijke figuren (kegel, kubus, bol, cilinder en piramide) lijken van een lichtgevend soort wit en in het frisse groen zijn de objecten al van verre te zien. (Wil je weten over welke beeldengroep ik het heb, kijk dan even op mijn vorige blogbericht). En die geraaktheid treedt vaker op bij deze vijfde editie van ArtZuid.

Veel sculpturen zijn erg zwaar en lastig waterpas te zetten, vandaar dat er in de meeste gevallen een fundament gelegd moest worden in de vorm van een betonnen grondplaat. Daardoor is er in meer of mindere mate en onvermijdelijk 'schade' toegebracht aan het grasveld, maar straks - over enkele weken - lijkt het of de beelden hier altijd hebben gestaan. Dan gaat het gras, de witte madeliefjes en de paardenbloemen heel natuurlijk tegen de objecten aanleunen (zoals hieronder) en gaat het pootje van de teckel of de Jack Russell (uiteraard hele beschaafde hondjes) omhoog tegen een van de beelden of sokkels.
Dat is ook kunst in de openbare ruimte.

1. Saskia Noor van Imhoff. 2. Joost Baljeu. 3. en 4. Piet Killaars

Wisselend gezichtspunt

Wil je de sculpturen van alle kanten beschouwen - en dat is wel aan te raden - dan loop je de vijf kilometer lange route dus eigenlijk minstens twee keer. (En dat is precies wat je per dag, volgens Mens & Gezondheid, zou moeten lopen om fit te blijven).

Alle gekheid op een stokje: de meeste beelden moet je van meerdere gezichtspunten bekijken. In dat geval kun je ook zien wat curator Rudi Fuchs bedoelt met de veranderlijke én cruciale plaats van abstracte kunst in de openbare ruimte. (Ik raad je - nogmaals - aan mijn vorige blog te lezen, dan wordt het wel duidelijk, hoop ik). Het mooie kunstwerk hierboven leent zich uitstekend als voorbeeld. Dit werk van Piet Killaars verandert vanuit elke invalshoek. Dus riskeer (honden)poep aan je schoen (tip: trek profielzool-loze schoenen aan) en bekijk een werk van onder tot boven, van links naar rechts én van alle kanten (en dan heb je je rek- en strekoefeningen voor die dag ook gedaan). :-)

1. De 'veramerikaanste' Nederlander Hans van de Bovenkamp (na vele decennia in de VS) bij een van zijn werken. 2. Lon Pennock met 'Man' en 3. Piet Tuytel 'Space Jam #1'.

Herkomst en de percentageregeling

Het merendeel van de kunstwerken die Rudi Fuchs en  Cintha van Heeswijck, initiator van ArtZuid op hun verlanglijstje hadden staan, zijn bereidwillig in bruikleen afgestaan door diverse gemeenten. Ook zijn er objecten afkomstig uit bedrijfscollecties en stichtingen en een aantal kunstenaars waren, óf vriendelijk bereid uit eigen verzameling werk uit te lenen óf maakten speciaal voor deze tentoonstelling een nieuw object.

In het kader van de percentageregeling voor beeldende kunst is er de laatste 5 á 6 decennia veel gemeenschappelijke kunst tot stand gekomen. Deze percentageregeling houdt in dat de rijksoverheid, provincies en gemeenten een deel (soms 1 of 1½ %) van de nieuwbouw-, verbouw- of koopsom van gebouwen om moeten zetten in openbaar kunstbezit: en dat zijn dan veelal sculpturen. (Bij projecten van meer dan 1 miljoen euro).

Legio gemeenten en provincies bezitten van die beeldhouwwerken, maar die staan lang niet allemaal tentoongesteld. Op (gemeente-)werven of andersoortige depots kun je vaak genoeg monumentale objecten ontwaren die eigenlijk in de publieke ruimte zouden moeten staan (gevalletje 'kanniewaarzijn'?). Dat is natuurlijk eeuwig zonde. Fuchs en Van Heeswijck speurden naar deze werken en die staan nu mooi te wezen in de Apollobuurt. 

1. (fotografencliché) en 2. Theo Niermeijer. 3. Klaas Gubbels.

(Nog even) bij de eerste foto van dit bericht... 

Het meest gefotografeerde en bewonderde sculptuur van deze editie van ArtZuid is dat van de Spaanse kunstenaar Christóbal Gabarrón, genaamd 'Enlightened Universe'. Deze beeldengroep is daarom zo beroemd, omdat het is gemaakt ter gelegenheid van de 70ste verjaardag van de Verenigde Naties (in 2015). Onthuld door de toenmalige secretaris generaal Ban Ki-moon, heeft het niet te missen gevaarte een tijdlang op het plein voor de VN in New York gestaan. (Ik ben niet zo ondersteboven van dit werk, want ik vind de symboliek iets te doorzichtig. Maar dat terzijde en smaken verschillen).

Na het zeer geslaagde openingsfeestje* afgelopen vrijdag (19/5) is ArtZuid 2017 van start gegaan en helemaal klaar om jou als bezoeker te imponeren met al die mooie beelden.
Mijn advies is DOEN!


-X-


Zoals gezegd is het dringen geblazen: mijn eerstvolgende blogbericht handelt over Amsterdam Art Fair. Ook heel mooi! En wil je niets missen van mijn zielenroerselen? Like dan mijn Facebook-pagina. Dan komt elk verhaal vanzelf langs.

* Uiteraard was ook de beau monde aanwezig. Naast de kunstenaars met een sterrenstatus, zag ik het echtpaar Des Bouvrie en Michiel Romeyn en dan heb ik waarschijnlijk een aantal VIP's en Bobo's gemist. Maar ik ben niet goed in celeb spotting of als paparazzi. Want ondanks dat 'with an attitude', ben ik eigenlijk best wel (...) verlegen.

Tachisse de Beun en Saske van der Eerden met 'Ik ben hoger dan jij' (2014). Een beetje verdwaald op de Cornelis Schuytstraat.

Alle (iPhone 6s) foto's: www.agreylady.nl