Beursbericht: Amsterdam Art Fair

Tjonge, tjonge, wat een drukte. Was ik verleden week volop met hoofd en hart bij ArtZuid (zie de twee vorige berichten), waren er nóg vier evenementen waar ik mijn zinnen op had gezet. Resultaat: een typisch gevalletje keuzestress. Uiteindelijk koos ik voor de 'webwinkel-beurs' Flavourites in de Werkspoorkathedraal in Utrecht (daarover later meer) én voor Amsterdam Art Fair en van dit laatste heb ik zeker geen spijt. In tegendeel en sterker nog, mijn blogrelaas van vandaag staat geheel en al in het teken van de moderne kunst die daar te zien was.

Ook benieuwd? Loop dan gezellig mee door Kunsthal Koper.

De Muzen van Iinuma

En wat een spetterend begin met deze mooie vrouwfiguren van kunstenaar Hideki Iinuma. Met de hand gesneden volgens een oude Japanse houtbewerkingstechniek, maakt hij dit soort zeer westers uitziende vrouwen uit een enkel blok massief hout. Liefst een houtsoort dat inheems is in het land waar de kunstenaar op dat moment werkt. De vrouwen (in designers outfit) maken een naar binnen gerichte indruk en de kunstenaar "wil daarmee de uitwassen van de consumptiemaatschappij verbeelden, waarin schoonheid en identiteit worden afgemeten aan je uiterlijk".

Iinuma is met deze objecten erg succesvol, zoals ook bleek tijdens de Amsterdam Art Fair. Galeriehouder Marian Cramer moest - na de feestelijke opening - gelijk een 'nieuwe voorraad' halen, omdat er zich al geïnteresseerden hadden gemeld. Naast de mooie beelden van de Japanse houtbewerker, vertegenwoordigt Cramer ook kunstenaar Daniel Lipp en in haar booth waren dus ook werken uit de serie 'Never Knowing Now' te bewonderen (verf, potlood en fotografie).

3 x Christie van der Haak bij Galerie Maurits van de Laar.

Hip en happening

Kijkend naar de drie bovenstaande foto's waarop je afbraak ziet, vraag je je wellicht af waar je in hemelsnaam bent beland. Dat zal ik je uit de doeken doen en dan vertel ik gelijk over het fenomeen Amsterdam Art Fair.
Een ruwe, gestripte, en afgeleefde omgeving veronderstelt een verlaten pand. Heel hip om leegstaande kantoor- of industriële gebouwen aan te wenden voor andere doeleinden dan waarvoor ze ooit gebouwd werden. Ik weet niet of jij ervan gecharmeerd bent? Ikzelf vind het prachtig. Het kan mij niet ruig genoeg zijn.

En dan een citaat van de website van Amsterdam Art Fair: "Na het succes van de eerste editie in de voormalige Citroëngarage (2015) en de tweede editie op het Museumplein (2016), opent Amsterdam Art Fair dit keer haar deuren in de Huidekoperstraat, om de hoek van de Nederlandse Bank".

Wij bevinden ons dus momenteel randje Centrum/De Pijp in de hoofdstad in een complex waar vroeger zaken werden gedaan, uit - ik schat zomaar - de zestiger jaren. Ruw, hard en stoer en dat is, of beter: wás de omgeving voor de derde "kwaliteitsbeurs voor hedendaagse kunst". De fair vond afgelopen week plaats (18 t/m 21 mei) en hier vind je mijn highlights. Dit bezoek was voor mij de eerste kennismaking met deze verkooptentoonstelling.

'New Wallpaper Paintings' van Erik de Bree bij C&H Gallery

Jennifer Tee bij Galerie Fons Welters

Melklokaal toonde werk van Machteld van Buren

Galerie Onrust met twee heel verschillende werken van Veron Urdarianu: 1. 'Ambulant Studio' en 2. 'Building A'.

Een knullige sleurhut?

(Daar ga ik weer..., maar) ik heb dus geen enkele kennis van kunstzinnige zaken. En waarschijnlijk door dat gebrek, verbaas ik mij over het getoonde bij Galerie Onrust, om precies te zijn over het werk van Veron Urdarianu (zie de twee bovenstaande foto's). De Roemeense kunstenaar woont al sinds 1973 in Nederland en maakt mooie pastelkleurige olieverfschilderijen met gebouwen als onderwerp. Maar op Amsterdam Art Fair zag ik ook een 'rommelige, ietwat knullige namaak-sleurhut' (want daar doet het optrekje mij aan denken) van zijn hand. Een 'caravan' zoals een kind een hut zou bouwen. Niet lelijk of zo, maar zo anders. Vanwaar dat contrast, vraag ik mij af (misschien een onnozele gedachte en wie het weet, mag het zeggen...).

Hieronder zie je werk van het kunstenaarsduo Gysbert Zijlstra en Erris Huigens, samen graphic surgery in de stand van de Mini Galerie. Eigen buren eerst, want de Mini Galerie met eigenaar (én naamgenoot; géén familie) Julia van der Meer zit vrijwel bij mij om de hoek. Een treffend gekozen naam ook, want de 'kunstwinkel' is gehuisvest in zo'n typisch laat 19de eeuwse pijpenla. Klein, maar fijn!

'Kantwerk'

In de 'kraam' van Ron Lang Art zag ik dit ragfijne werk van Kim Habers, dat zich heel lastig laat fotograferen. Tenminste, het kan wel, maar het benadert in de verste verte niet het origineel. Minutieus gesneden, geknipt (whatever) en dat dan weer opgewerkt, zodat diepte ontstaat. Zoiets.
Of, en ik citeer: "Kim Habers (1979) staat bekend om haar driedimensionale tekeningen. Ze bevrijdt de lijn van het papier en ziet het maken van tekeningen als een dynamisch proces dat steeds nieuwe vormen aanneemt. Ze snijdt duizelingwekkend veel lijnen los en laat ze bezit nemen van de ruimte. Sinds een paar maanden heeft Habers haar tekeningen omgezet in porselein. Op Amsterdam Art Fair zullen haar tekeningen, keramiek en een animatie getoond worden".
Mooi.

Elke keer hetzelfde liedje: ik heb nog veel meer te vertellen over de Amsterdam Art Fair. Ik zag nog een paar opstellingen waar ik ook zeker melding van wil doen. Bijvoorbeeld over de 'huiskamer' van kunstverein Amsterdam X galerie Juliette Jongma. Of wat dacht je van het (handzame) werk van Ewerdt Hilgemann (die ik ontmoette bij de opening van ArtZuid), het 'harige' werk van....


-X-


Nou ja, genoeg reden om afgestemd te blijven op A Grey Lady.

Alle (iPhone 6s) foto's: www.agreylady.nl