Eigenlijk moet er een hekje (hashtag) voor de kop boven dit bericht, want 'latergram' is een categorie (een nogal populaire) op Instagram en dan hoort er een # voor. 'Latergram' wordt gebruikt bij foto's die niet meer kakelvers zijn; die je al een tijdje geleden gemaakt hebt, maar die het waard zijn om alsnog te tonen.
In twee opzichten is dit het geval bij het onderwerp van vandaag.
Het zit namelijk zo. Het is al weer ruim drie weken geleden dat ik een stedentripje maakte naar Maastricht en de foto's die je in deze post te zien krijgt zijn dus al een beetje belegen. Daarnaast, en dat is dus de tweede reden, zie je foto's van een tentoonstelling die aan je neus voorbij is gegaan, want je kunt deze niet meer gaan bekijken. Tenminste, niet in Nederland. Dan moet je naar het ARoS Museum in Aarhus, Denemarken (ook leuk).
Een van de grootste hedendaagse Britse kunstenaars hoorde ik Jasper Krabbé in februari in DWDD beweren. Zal best hoor, maar ik had nog nooit van de man gehoord (en met mij velen, denk ik). Maar als Krabbé over kunst gaat praten dan wordt het sappig en gepassioneerd. En uit zijn verhaal bleek Perry een intrigerende man. De kunstenaar heeft een alter ego genaamd Claire (en als Claire nam Perry in 2003 de prestigieuze Turner Prize in ontvangst).
I loved it.
Voor eens en voor altijd fan.
-X-
Tekst en alle (iPhone) foto's: www.agreylady.nl
In twee opzichten is dit het geval bij het onderwerp van vandaag.
Het zit namelijk zo. Het is al weer ruim drie weken geleden dat ik een stedentripje maakte naar Maastricht en de foto's die je in deze post te zien krijgt zijn dus al een beetje belegen. Daarnaast, en dat is dus de tweede reden, zie je foto's van een tentoonstelling die aan je neus voorbij is gegaan, want je kunt deze niet meer gaan bekijken. Tenminste, niet in Nederland. Dan moet je naar het ARoS Museum in Aarhus, Denemarken (ook leuk).
Grayson Perry in het Bonnefanten
Ik was op het nippertje, want op de laatste dag (5 juni) van de Grayson Perry expositie in het Bonnefanten Museum.
En eigenlijk (eerlijkheidshalve) was het pure toeval en zonder voorbedachte rade.
Een van de grootste hedendaagse Britse kunstenaars hoorde ik Jasper Krabbé in februari in DWDD beweren. Zal best hoor, maar ik had nog nooit van de man gehoord (en met mij velen, denk ik). Maar als Krabbé over kunst gaat praten dan wordt het sappig en gepassioneerd. En uit zijn verhaal bleek Perry een intrigerende man. De kunstenaar heeft een alter ego genaamd Claire (en als Claire nam Perry in 2003 de prestigieuze Turner Prize in ontvangst).
Een kleurrijk figuur dus. Excentriek. De Britse kunstwereld noemt Perry 'een travestiet die potten bakt' (volgens het NRC). Perry als Claire, die met haar tuttige verschijning (poppige jurkjes met pofmouwen) tegelijkertijd controversieel is. Net als zijn kunst: "klassiek geïnspireerde vazen en (enorme) kleurige wandkleden met stripachtige figuren die een canvas blijken te zijn voor scherp satirisch commentaar op de Britse klassenmaatschappij, op consumptiedrang, op seksualiteit en identiteit en op de kunstwereld zelf".
Toch was het toevallig dat ik (op de valreep) de tentoonstelling zag. Maastricht (heel Limburg) was tijdens mijn bezoek nogal nat (en dat is een understatement gezien de enorme wateroverlast) en in zo'n geval is een museumbezoek wel zo voor de hand liggend. Et voila, ik viel met mijn neus in de boter: Grayson Perry!
I loved it.
Voor eens en voor altijd fan.
-X-
Tekst en alle (iPhone) foto's: www.agreylady.nl
