"How're you doing?"
"I'm good...!"
Nou, ja?
Goed, maar gebroken (and a jetlag).Met twee mid-twintigers een week lang het zonovergoten (maar daardoor erg warme) New York 'onveilig' gemaakt. Dat betekent in een moordend tempo. Ondanks de MTA MetroCard (zeven dagen onbeperkt openbaar vervoer) heb ik (hebben wij) de blaren op de voeten gelopen. Liepen wij dagelijks onze eigen New York Marathon. Dagen jam-packed with things to see and things to do.
Wat een stad!
Fantastisch. Geweldig.
Maar, er is een maar. Want hoe groots en meeslepend ook: wel met een rafelig randje. Een stad met grote contrasten. In Lower en Midtown Manhattan veel "witte" en Aziatische gegoede burgerij. In delen van Brooklyn ook. Jonge, urban, macro-biotisch, super-food en organic levende en (over het algemeen) middle- and high class hipsters die er geen moeite mee hebben hun succes te tonen. Zij zijn degene die het zich kunnen veroorloven daar te wonen. Maar wel in schril contrast met de bedelaars, shopping-bag ladies, dronken en verwarde mensen waar (schijnbaar) moeiteloos overheen wordt gestapt.
Wij verbleven in Bed-Stuy: één van de eenenveertig buurten in Brooklyn. (Veel minder hip dan bijvoorbeeld Bunswick of Williamsburg). Negentig procent van de bevolking is hier van Afro-Amerikaanse afkomst. (Twintig, dertig jaar geleden verhuisd vanuit Harlem naar de grotere woningen in Brooklyn). Niks niet hip. Wél hip-hop. Relaxed ook en vriendelijk. Zittend op de stoepen en trappen voor het huis, luisterend naar R&B en (heerlijke Motown-) Soul. En allemaal groetend.
How're you doing?
I'm good....
Wat ik al zei: onze dagen zaten overvol. Natuurlijk de geijkte bezienswaardigheden, maar ook een wedstrijd van de New York Yankees (die, ondanks een home-run van onze 'eigen' Didi Gregorius werd verloren) én theater-bezoek (het 'New York International Fringe Festival' was gaande en wij zagen 'Devine/Intervention'). Kringloopwinkels (van The Salvation Army) en The Brooklyn Flea (erg duur...). We bezochten The High Line Park van Medelander Piet Oudolf en bewonderden de vele street art. Ging het nageslacht naar een (techno-)festival van het MoMa en besloot moeder het een paar uur rustig aan te doen... (ik hou het liever bij R&B en Soul).
Aten wij chickenwaffels with maplesirop en New York Pizza en dronken frisdrank met kersen-roomijs-smaak...
Bleek bij thuiskomst dat ik een vervelende verkoudheid heb opgelopen (al die airco's...), mijn vaas te zijn gebroken (naughty cat!) en mijn modem oververhit te zijn geraakt (waardoor ik, in afwachting van een nieuwe, dus geen Wifi heb).
-X-
Maar voor nu: I'm good.
Morgen is er weer een dag...
